Verlies van een onzichtbare droom

Als je een kinderwens hebt en het lukt (nog) niet, heb je een heleboel momenten van verdriet. Het begint al als je hoort dat je niet op de natuurlijke manier zwanger kan worden. Bij elke behandeling die niet lukt komt rouw kijken. Soms word je wel zwanger, maar eindigt die in een miskraam. Een groot moment van verlies.
Het is extra lastig verwerken omdat het om een onzichtbaar verlies gaat.

Verwerken: omgaan met een verlies

Wanneer je met verlies te maken hebt zijn er een aantal fases die je doorloopt bij de verwerking. 

Bij iedereen verloopt het rouwproces anders. Sommige mensen slaan fasen over. Anderen blijven lang in één fase hangen of doorlopen een eerdere fase. Ook verlieservaringen uit het verleden bepalen mee hoe je nu omgaat met rouw en verwerken.
Hieronder de fases bij rouw, die ieder op zijn eigen manier en eigen tempo doet.

Rouwfases

Ontkenning: “Dit gebeurt niet bij mij.”

Ontkenning is een bewuste of onbewuste weigering om de realiteit onder ogen te zien. Het is een natuurlijke vorm van zelfbescherming. Het helpt om zelf te bepalen in welk tempo het verdriet wordt toegelaten. We laten niet meer binnen dan we aankunnen. Sommige mensen blijven echter opgesloten in deze fase.

Marchanderen: ”Ik beloof een betere persoon te worden als…”

In deze fase probeert men te onderhandelen. Men belooft het één te doen als er iets anders tegenover staat. Men denkt bijvoorbeeld “Als ik vanaf nu heel gezond ga leven en geen wijn meer drink, dan lukt het de volgende keer wel”. Veelal is de hoop een grote drijfveer.

Woede: “Waarom met mij?”

Als de waarheid tot iemand is doorgedrongen ontstaat er vaak boosheid. In deze periode is de rouwende meestal moeilijk te benaderen. Onder de woede ligt de pijn.

Verdriet en depressie: ”Ik geef het op.”

Wanneer men de realiteit begint te accepteren komen gevoelens van verdriet, spijt, angst en onzekerheid naar boven. Vaak dienen ook verliezen uit het verleden zich weer aan. De rouwende is bijna niet meer te bereiken. Men kan behoefte hebben aan het steeds weer uiten van het verdriet. Op de bodem van het verdriet ligt vaak woede. Onderdrukte woede is vaak de oorzaak van een depressie.

Aanvaarding: “Ik ga verder met mijn leven.”

Als iemand voldoende tijd en vaak ook enige hulp heeft gehad om door de genoemde fasen te gaan begint men de realiteit te accepteren. Er komt berusting en men kan onthechten, loslaten. Loslaten is niet hetzelfde als vergeten. Het is het verlies een plaats geven in het leven en verder gaan.

Hier kun je meer lezen over rouwverwerking.

Heb je steun of begeleiding nodig neem dan contact op.

Hulp bij verwerken of meer ontspannen bij behandelingen voor je onvervulde kinderwens.

Begeleiding nodig als je definitief ongewenst kinderloos bent.